7 november 2007:
Omdat het uitvallen naar fietsers niet meer te corrigeren is op een normale manier heb ik vandaag een andere halsband (bovenslip/onderslip/halfcheck) en een snoetje voor Balou gekocht. Gelijk de nieuwe spulletjes in de dierenwinkel in gebruik genomen en Balou liep als een mak lammetje met me mee. Dat hij het snoetje niet kan waarderen bleek wel toen we thuis kwamen: hij reageerde zich vrijwel gelijk af op Bandit...
Toch gaan we hier mee door en zal Balou voorlopig met een snoetje over straat lopen. Niet leuk, want het ontlokt voorbijgangers allerlei opmerkingen die best hard aan komen. Maar ik kan het risico niet nemen dat Balou een fietser te pakken krijgt. Bovendien: met het snoetje om hoef ik me daarover geen zorgen meer te maken en loop ik zelf relaxter. Dat heeft ook een positieve uitwerking op Balou.
De nieuwe halsband moet voorkomen dat Balou in staat is z'n kop er uit te trekken. Hij heeft vorige week al een halsband gemold toen hij uitviel naar een fietser en de leren halsband die hij sindsdien om had is al aardig uitgerekt. Daar kan hij z'n kop inmiddels makkelijk uit trekken, dus als er een fietser aan kwam moest ik hem al bij z'n halsband beetpakken.
Ben benieuwd hoe snel deze nieuwe aanpak effect heeft. Maar ik moet er in ieder geval voor zorgen dat ik Bandit extra in bescherming neem...
11 november 2007:
Het lijkt er op dat de rust hier in huis is teruggekeerd. Niet dat we weer terug zijn op het punt voordat het mis ging, nog lang niet. Maar rust is op dit moment wel een belangrijke voorwaarde om een goede basis te kunnen leggen.
Balou doet ongelofelijk zijn best om het liefste hondje van de wereld te zijn. Stiekem bij mij op de bank kruipen, tegen me aan gaan liggen, m'n oren likken, pootjes geven, etc.
Dat slijmen zie je ook vaak bij honden die iets fouts hebben gedaan en bij de leider moeten komen voor straf. Om de straf te voorkomen nemen ze een hele lage, onderdanige houding aan. Maar ze maken die net niet af, dus bijvoorbeeld de staart niet tegen de buik, als ze op hun rug gaan liggen. Je zult dan ook zien dat ze hun straf alsnog krijgen, want honden trappen niet in dit soort trucs.
Balou doet dit slijmen echter ook als hij geen straf krijgt. Ik weet nog niet waarom hij dit precies doet, maar dat komt nog wel. Zou kunnen zijn dat hij mij probeert te sturen, te leiden. Honden die dit soort 'toneelspelletjes' spelen vinden zichzelf vaak de ranghoogste en dwingen op die manier reacties van de andere roedelleden af. Maar zou ook kunnen zijn dat hij gewoon echt niet weet waar hij mee bezig is.
Wrang om te zien dat juist dit lieve kleine manneke zich kan ontpoppen tot een ware pitbull, die noodgedwongen gemuilkorfd over straat moet. Buiten nog geen verbetering. Wel loopt het 'gemuilkorfde monster' als een mak lammetje mee. Het worstelen om het snoetje af te krijgen wordt al een stuk minder.We hebben nog een lange weg te gaan, maar mijn boys zijn het waard!
16 november 2007:
Vorige week leek het allemaal wat rustiger te worden, maar deze week zijn we weer een beetje bergafwaarts aan het rollen, voor mijn gevoel. De spanning tussen de boys neemt toe, Balou z'n spanning naar mij toe neemt ook toe, maar nog steeds kan hij ook verrekte lief zijn. Heel dubbel allemaal.
Maar we houden gewoon vol. Morgen telefonische evaluatie met De Roedel.
17 november 2007:
Vandaag uitgebreid overleg gehad met De Roedel over mijn boys en natuurlijk met name over Balou. Op 4, 5 en 6 december ga ik terug naar De Roedel en gaat er echt getraind worden. Tot die tijd (en ook daarna trouwens) ga ik door met de tips die ik heb gekregen, om op die manier mijn mannen 'trainbaar' te maken. Ben erg benieuwd hoe het dan zal gaan!
Wat in ieder geval al duidelijk is geworden is dat mijn bange, onzekere Balou hoogstwaarschijnlijk helemaal niet zo bang en onzeker is en alle middelen aangrijpt om hogerop de komen in mijn roedel. Heeft hij wel een probleem, want dat is niet MIJN bedoeling...
29 november 2007:
Het is weer bijna zover: a.s. maandag vertrek ik weer naar Belgie, naar De Roedel. A.s. zondag hebben we eerst nog telefonisch overleg over het verloop van alles tot nu toe en dinsdag begint de 3-daagse training. Eén onderdeel daarvan is al bekend: we gaan naar de dierenarts...
Omdat het staarthappen en ijsberen van Balou mede veroorzaakt kan worden door een storing in de hormoonhuishouding moet er bloed worden geprikt om de hormoonwaarden te controleren. Gezien de ervaringen bij mijn eigen DA was het niet zo moeilijk om te beslissen waar dit bloedonderzoek moet plaatsvinden: in Belgie dus. De DA daar zorgt gewoon dat er extra mankracht is om Balou in bedwang te houden en dan is er voor hem geen ontkomen aan. Bij mijn eigen DA moet ik Balou in m'n eentje in bedwang houden en dat lukt gewoon niet. Wel voor een enting, maar niet als er bloed moet worden afgenomen. Ik heb het Balou nog maar niet verteld...
Omdat het uitvallen naar fietsers niet meer te corrigeren is op een normale manier heb ik vandaag een andere halsband (bovenslip/onderslip/halfcheck) en een snoetje voor Balou gekocht. Gelijk de nieuwe spulletjes in de dierenwinkel in gebruik genomen en Balou liep als een mak lammetje met me mee. Dat hij het snoetje niet kan waarderen bleek wel toen we thuis kwamen: hij reageerde zich vrijwel gelijk af op Bandit...
Toch gaan we hier mee door en zal Balou voorlopig met een snoetje over straat lopen. Niet leuk, want het ontlokt voorbijgangers allerlei opmerkingen die best hard aan komen. Maar ik kan het risico niet nemen dat Balou een fietser te pakken krijgt. Bovendien: met het snoetje om hoef ik me daarover geen zorgen meer te maken en loop ik zelf relaxter. Dat heeft ook een positieve uitwerking op Balou.
De nieuwe halsband moet voorkomen dat Balou in staat is z'n kop er uit te trekken. Hij heeft vorige week al een halsband gemold toen hij uitviel naar een fietser en de leren halsband die hij sindsdien om had is al aardig uitgerekt. Daar kan hij z'n kop inmiddels makkelijk uit trekken, dus als er een fietser aan kwam moest ik hem al bij z'n halsband beetpakken.
Ben benieuwd hoe snel deze nieuwe aanpak effect heeft. Maar ik moet er in ieder geval voor zorgen dat ik Bandit extra in bescherming neem...
11 november 2007:
Het lijkt er op dat de rust hier in huis is teruggekeerd. Niet dat we weer terug zijn op het punt voordat het mis ging, nog lang niet. Maar rust is op dit moment wel een belangrijke voorwaarde om een goede basis te kunnen leggen.
Balou doet ongelofelijk zijn best om het liefste hondje van de wereld te zijn. Stiekem bij mij op de bank kruipen, tegen me aan gaan liggen, m'n oren likken, pootjes geven, etc.
Dat slijmen zie je ook vaak bij honden die iets fouts hebben gedaan en bij de leider moeten komen voor straf. Om de straf te voorkomen nemen ze een hele lage, onderdanige houding aan. Maar ze maken die net niet af, dus bijvoorbeeld de staart niet tegen de buik, als ze op hun rug gaan liggen. Je zult dan ook zien dat ze hun straf alsnog krijgen, want honden trappen niet in dit soort trucs.
Balou doet dit slijmen echter ook als hij geen straf krijgt. Ik weet nog niet waarom hij dit precies doet, maar dat komt nog wel. Zou kunnen zijn dat hij mij probeert te sturen, te leiden. Honden die dit soort 'toneelspelletjes' spelen vinden zichzelf vaak de ranghoogste en dwingen op die manier reacties van de andere roedelleden af. Maar zou ook kunnen zijn dat hij gewoon echt niet weet waar hij mee bezig is.
Wrang om te zien dat juist dit lieve kleine manneke zich kan ontpoppen tot een ware pitbull, die noodgedwongen gemuilkorfd over straat moet. Buiten nog geen verbetering. Wel loopt het 'gemuilkorfde monster' als een mak lammetje mee. Het worstelen om het snoetje af te krijgen wordt al een stuk minder.We hebben nog een lange weg te gaan, maar mijn boys zijn het waard!
16 november 2007:
Vorige week leek het allemaal wat rustiger te worden, maar deze week zijn we weer een beetje bergafwaarts aan het rollen, voor mijn gevoel. De spanning tussen de boys neemt toe, Balou z'n spanning naar mij toe neemt ook toe, maar nog steeds kan hij ook verrekte lief zijn. Heel dubbel allemaal.
Maar we houden gewoon vol. Morgen telefonische evaluatie met De Roedel.
17 november 2007:
Vandaag uitgebreid overleg gehad met De Roedel over mijn boys en natuurlijk met name over Balou. Op 4, 5 en 6 december ga ik terug naar De Roedel en gaat er echt getraind worden. Tot die tijd (en ook daarna trouwens) ga ik door met de tips die ik heb gekregen, om op die manier mijn mannen 'trainbaar' te maken. Ben erg benieuwd hoe het dan zal gaan!
Wat in ieder geval al duidelijk is geworden is dat mijn bange, onzekere Balou hoogstwaarschijnlijk helemaal niet zo bang en onzeker is en alle middelen aangrijpt om hogerop de komen in mijn roedel. Heeft hij wel een probleem, want dat is niet MIJN bedoeling...
29 november 2007:
Het is weer bijna zover: a.s. maandag vertrek ik weer naar Belgie, naar De Roedel. A.s. zondag hebben we eerst nog telefonisch overleg over het verloop van alles tot nu toe en dinsdag begint de 3-daagse training. Eén onderdeel daarvan is al bekend: we gaan naar de dierenarts...
Omdat het staarthappen en ijsberen van Balou mede veroorzaakt kan worden door een storing in de hormoonhuishouding moet er bloed worden geprikt om de hormoonwaarden te controleren. Gezien de ervaringen bij mijn eigen DA was het niet zo moeilijk om te beslissen waar dit bloedonderzoek moet plaatsvinden: in Belgie dus. De DA daar zorgt gewoon dat er extra mankracht is om Balou in bedwang te houden en dan is er voor hem geen ontkomen aan. Bij mijn eigen DA moet ik Balou in m'n eentje in bedwang houden en dat lukt gewoon niet. Wel voor een enting, maar niet als er bloed moet worden afgenomen. Ik heb het Balou nog maar niet verteld...
